Danıştay 6. Daire 2019/10351 Esas 2020/12874 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2019/10351
Karar No : 2020/12874


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) : …Belediye Başkanlığı - …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF: 1- … Belediye Başkanlığı
2- …

İSTEMİN ÖZETİ: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın, taraflarca usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ : Davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava; Bursa İli, Osmangazi İlçesi, …Mahallesi,… ada, … parsel sayılı taşınmazdaki yapının 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca yıkımına ve aynı Kanunun 42. maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Osmangazi Belediye Encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; davanın reddi yolunda verilen kararın Danıştay Ondördüncü Dairesinin 06/06/2017 tarih ve E:2014/2547, K:2017/3846 sayılı kararıyla; yıkıma ilişkin kısmın bozulmasına karar verilmesi sonrası davacının karar düzeltme isteminin para cezası yönünden kısmen kabul edilerek, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 16/11/2017 tarih ve E:2017/2454, K:2017/6099 sayılı kararıyla; 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendi uyarınca hesaplanan temel para cezasının aynı fıkranın (c) bendinin 4. ve 13. alt bentleri uyarınca artırılmasına ilişkin kısmının bozulması üzerine, bozma kararına uyularak, … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile ruhsatsız yapının yıkılması nedeniyle konusu kalmayan yıkım hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendi uyarınca hesaplanan temel para cezasının aynı fıkranın (c) bendinin 4. ve 13. alt bentleri uyarınca artırılmasına ilişkin kısmının ise iptaline karar verilmiş, bu karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
İdare Mahkemesi kararının iptale ilişkin kısmına yönelik davalı idarenin temyiz istemi ile karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kısmına yönelik davacının temyiz istemi yönünden;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacının, para cezasının davanın reddine karar verilen kısmına yönelik temyiz istemine gelince;
İdari işlemler hakkında iptal davası açılabilmesi için öncelikle idari işlemin ilgilinin hukuki menfaatini ihlal etmesi koşulunun varlığı arandığı gibi, kanun yoluna başvurmada da hukuki yarar bulunması gereklidir. Başka bir deyişle, kanun yoluna başvuranın aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulması veya değiştirilmesinde korunmaya değer hukuki menfatinin bulunması şarttır.
Dosyanın incelenmesinden; Bursa İli, Osmangazi İlçesi, … Mahallesi, … ada, … parsel sayılı taşınmazdaki yapının 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca yıkımına ve aynı Kanunun 42. maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Osmangazi Belediye Encümeni kararının iptali istemiyle açılan davanın reddi yolunda verilen İdare Mahkemesi kararının Danıştay Ondördüncü Dairesinin 06/06/2017 tarih ve E:2014/2547, K:2017/3846 sayılı kararıyla para cezasına ilişkin kısmın onanmasına, yıkıma ilişkin kısmın ise bozulmasına karar verildiği, davacının karar düzeltme isteminin ise, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 16/11/2017 tarih ve E:2017/2454, K:2017/6099 sayılı kararıyla yıkım ve 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendi uyarınca hesaplanan temel para cezası ile bu kısmın aynı fıkranın (c) bendinin 1., 5. ve 8. alt bentleri artırılmasına ilişkin kısmı yönünden reddine, 4. ve 13. alt bentleri uyarınca artırılmasına ilişkin kısmı yönünden ise kısmen kabul edilmek suretiyle anılan Daire kararının bu kısmı kaldırılarak bozulmasına karar verildiği, dolayısıyla karar düzeltme isteminin reddine karar verilen kısmın kesinleştiği, İdare Mahkemesince bozulan kısım yönünden yeniden verilen kararda, bozma kararına uyularak, ruhsatsız yapının yıkılması nedeniyle konusu kalmayan yıkım hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendi uyarınca hesaplanan temel para cezasının aynı fıkranın (c) bendinin 4. ve 13. alt bentleri uyarınca artırılmasına ilişkin kısmının ise iptaline karar verilirken, hüküm fıkrasında ayrıca davanın reddi ile kesinleşen 34.594,16-TL'lik para cezası hakkında da hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
Olayda, her ne kadar İdare Mahkemesince hüküm fıkrasında davanın reddi ile kesinleşen 34.594,16-TL'lik para cezası hakkında da hüküm kurulmuş ise de, bozma kararına uyularak verilen bu kararda, ruhsatsız yapının yıkımı ile 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendi uyarınca hesaplanan temel para cezasının aynı fıkranın (c) bendinin 4. ve 13. alt bentleri uyarınca artırılmasına ilişkin kısmı yönünden inceleme yapıldığı ve 34.594,16-TL'lik para cezası yönünden davanın reddi yolunda verilen kararın onanarak kesinleştiği dikkate alındığında, bu kısma hüküm fıkrasında sehven yer verildiği sonucuna varılmıştır.
Bu durumda; davacının para cezasının iptal edilen kısmına ilişkin lehine olan Mahkeme kararına karşı temyiz isteminde bulunmasında hukuki menfaati bulunmadığı gibi, onanarak kesinleşen kısım hakkında da inceleme yapılmasına hukuken olanak bulunmadığından, davacının para cezasının davanın reddi ile kesinleşen kısmına yönelik temyiz isteminin incelenmesi mümkün bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle; İdare Mahkemesi kararının iptale ilişkin kısmına yönelik davalı idarenin temyiz istemi ile karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kısmına yönelik davacının temyiz istemi reddi ile … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA, para cezasının davanın reddine karar verilen kısmına yönelik temyiz isteminin ise İNCELENMEKSİZİN REDDİNE, dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.