Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2281 Esas 2021/929 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2281
Karar No: 2021/929
Karar Tarihi: 01.02.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2281 Esas 2021/929 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı vekili, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm açısından temyiz istemiyle mahkemeye başvurmuştur. Ancak tazminat miktarının kesin sınır olan 2.190,00 TL'yi aşmaması sebebiyle hüküm davalı açısından kesindir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi isteme aykırı olarak reddedilmiştir. Kararda toplam 2.072,76 TL maddi, 1.500,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 23/03/2009 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK'un 427. ve ek 4. maddeleri
- 1086 sayılı HUMK'un 432. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/2281 E. , 2021/929 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 572,76 TL maddi, 1.500,00 manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 23/03/2009 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, ‘’Maddi ve Manevi Tazminat’’ , dava tarihinin “09/02/2016” yerine “10/02/2016” ve karar tarihinin “03/05/2016” yerine”04/05/2016” olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 2.072,76 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 01.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.