Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6604 Esas 2019/192 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6604
Karar No: 2019/192
Karar Tarihi: 08.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6604 Esas 2019/192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir.
Sanık hakaret suçundan yargılanmış ancak hakkında henüz karar verilmemiştir.
Sanığın daha önce tehdit ve kasten yaralama suçlarından cezalandırıldığı ancak, sonrasında uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesine ihtiyaç olmadığı ifade edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
5237 sayılı TCK'nin 125/1., 58/3., 106/1. cümle, 86/2. maddesi,
5271 sayılı CMK'nin 226/2., 253. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/6604 E. , 2019/192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçundan açılan kamu davası yönünden herhangi bir hüküm kurulmamış ise de; bu konuda zamanaşımı süresince her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümleri uygulanan sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226/2. maddesince ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.05.2012 tarih, 2012/153 Esas ve 2012/179 Karar sayılı kararı uyarınca sanığa ait adli sicil kaydının 03.02.2015 tarihli duruşmada sanığın yüzüne karşı okunduğu anlaşıldığından tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın mükerrir olduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği ve adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan İzmir(Kapatılan) 16. Sulh Ceza Mahkemesinin 01.11.2012 tarih ve 2012/11 Esas - 2012/1706 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1. cümle gereği tehdit ve 86/2. maddesi gereği kasten yaralama suçlarından cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan TCK"nin 106/1-1. cümle kapsamında düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.