MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 155/2, 62, 51,52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın müştekiye ait şirkette satış temsilcisi olarak çalıştığı, kendisine teslim edilen araçta yapılan sayımda 2.911,47 TL değerinde ürünün eksik olduğunun tespit edildiği, ayrıca sanığın bir kısım müşterilerden satılan mal karşılığında alınan paraları şirket yetkililerine teslim etmemek sureti ile hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanmak suçunu işlediği iddia edilen olayda; mahkemenin sanığın iddianamede belirtildiği şekilde elden tahsil ettiği tam tutarı belirlenemeyen bir kısım parayı şirket hesaplarına aktarmamak ve şirkete teslim etmemek sureti ile hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanmak suçunu işlediğinin sübut bulduğuna ilişkin kabulü, sanığın aşamalardaki savunmasında; üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, katılan şirkette 5 ay sigortalı 3 ayda sigortasız olarak çalıştığını, bu süre içerisinde müşteriden elde edilen paraları şirkete teslim ettiğini, müşterilere verdiği tahsilat makbuzunun diğer bir suretini katılan şirkete verdiğini, bir ara paraya ihtiyacı olması nedeniyle katılan şirket yetkilisinin bilgisi dahilinde maaşından kesilme şartıyla 400 TL parayı aldığı, 14.04.2011 tarihli belge altındaki imzanın kendisine ait olduğunu ancak tutanağı araç teslimi hususunda düzenlenen tutanak olduğundan bahisle imza attırdıklarını, katılan şirketten ayrılmak istediğinde 3 aylık sigortasını yatırmalarını istediği için böyle bir isnatta bulunduklarına ilişkin ifadesi ve gerekçeye esas alınan bilirkişi raporunda sanık tarafından tahsil edilen paraların katılan şirkete verilip verilmediğinin ve zararın ne kadar olduğunun tespitinin yapılmamış olması karşısında; gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeksizin tespiti bakımından; sanığın çalışmış olduğu dönemde katılan şirkette başkaca çalışan kişilerin bulunması halinde tanık sıfatıyla ifadesinin alınarak sanığın katılan şirkette ne zaman çalışmaya başladığı ve şirketten ayrılış zamanının belirlenmesi, katılan şirket tarafından tutanakla tespit edilen 2.911.47 TL değerinde eksik ürün olup olmadığının, sanığın maaşından aldığını iddia ettiği paraya ilişkin herhangi bir kesinti yapılıp yapılmadığı, sanığın çalıştığı dönemde kimden ve ne kadar para tahsil ettiği, bu paralardan ne kadarını şirkete aktarması gerektiği, yapılan tahsilat ve ödemelere dair belgelerin neler olduğunun belirlenmesi, ilgili fatura, dekont veya diğer belgelerin getirtilerek incelenmesi, onaylı suretlerinin dosyaya konulması, sanığın, parayı tahsil ettiği kişilerin tanık olarak dinlenerek hangi tarihte ve alınan hangi mal karşılığında sanığa ödeme yaptıklarının sorulması, buna dair belgelerin istenerek dosyaya konulması, sanığın uhdesinde tuttuğu belirtilen parayı müşteki şirkete ödeyip ödemediği, ödemiş ise hangi tarihte ödediğinin araştırılması, ilgili belgelerin dosyaya konulması, gerekir ise yeniden bilirkişi incelemesi yapılarak uhdede tutulan para ve yapılan ödemelere ilişkin rapor alınması sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiğinin gözetilmeyerek eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Kısmi iade bulunması halinde müşteki şirket yetkilisinin dinlenerek, bu ödemeye muvafakatinin olup olmadığı sorularak sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması,
2-Belirlenen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesine aykırı hareket edilmesi,
3- 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca sanığın savunması alınırken hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediğinin sorulmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.