Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16251 Esas 2015/5172 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16251
Karar No: 2015/5172
Karar Tarihi: 07.07.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16251 Esas 2015/5172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Sanık daha önce suç işlemiş olduğu için tekerrüre esas hükümlülüğü vardır ve hükümden sonra bu hükme ilişkin olarak karşı temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığını ve suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiştir. Ancak hükümde yer alan bir bölüm, sanığın cezanın infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki haklardan mahrum kalması gerektiğinin göz ardı edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi, 53/1. maddesi (a), (b), (c), (d), (e) bentleri ve 2. ve 3. fıkraları ilgili kararda geçmektedir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile birlikte 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi de kullanılmıştır.
17. Ceza Dairesi         2015/16251 E.  ,  2015/5172 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53. maddenin uygulanmasına ” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.07.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.