Hakaret - iftira - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8541 Esas 2020/5206 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8541
Karar No: 2020/5206
Karar Tarihi: 27.02.2020

Hakaret - iftira - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8541 Esas 2020/5206 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakaret ve iftira suçlamalarından beraat etti. Temyiz isteğinin reddedilmesi üzerine, suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının geçtiği ve sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kararda, suçlara ilişkin yasa maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırlarının uygulanması gerektiği ve kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. ve CMK'nın 223/8. maddelerinin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi.

18. Ceza Dairesi 2019/8541 E. , 2020/5206 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, iftira
HÜKÜMLER : Beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suçlara ilişkin yasa maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırları uyarınca, 5237 sayılı TCK" nın 66/1-e. maddesine göre, suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 16/03/2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükümlerin ayrı ayrı (BOZULMASINA), ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK" nın 66/1-e ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek ayrı ayrı (DÜŞMESİNE), 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.