Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı A.. R.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı iş aktinin emeklilik nedeniyle sonlandığını beyanla kıdem tazminatı ile fazla mesai ve yıllık izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı A.. R.. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında giydirilmiş ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık vardır.
Davacı taraf en son alınan aylık ücret üzerinden hesaplama yapılmasını istemiştir. Karara dayanak yapılan bilirkişi tarafından bordrolarda yer alan fazla mesai, sair ödeme açıklaması altında yazan rakamlar yol ve yemek yardımı olarak nitelenmiş ve giydirilmiş ücret hesabında dikkate alınmıştır. Dinlenen davacı tanıkları yemek ve yol parası verilmediğini beyan etmiş olmasına rağmen yanlış niteleme ile bahsi geçen miktarın ücrete eklenerek kıdem tazminatı hesabı yapılması isabetsizdir.
O halde mahkemece yapılması gereken bordroda yer alan miktarın davacıya ödenip ödenmediğinin gerekirse banka kayıtları ile teyit edilmesi, ödendiğinin anlaşılması durumunda ödemenin fazla mesai olarak yapıldığının kabulü ile hesaplanan fazla mesaiden mahsubunun yapılması için bilirkişiden ek rapor alınmasıdır.
3-Somut olayda, davacı tanıkları davalı hastanede memur olarak çalışmakta olup davacı tarafın cumartesi günü çalışmalarını bilebilecek durumda değillerdir. Bu durumda davacının cumartesi günleri çalıştığının ispatlanamadığının anlaşılmasına göre, haftalık çalışma saatlerinin ona göre tespit edilip, hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.