Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2546 Esas 2017/15799 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanığın dava konusu hakaret eyleminden bir gece önce acil servise 86 yaşındaki kanser hastası babasını getirdiği, acil servisteki yataklar dolu olduğu gerekçesi ile hemen işlem yapılmadığı, bu hususun mağdur doktor beyanı ile de sabit olduğu, buna göre olaydan önceki gece acil serviste bekletilmeleri sebebiyle tedavisi yapılmayan babasının ertesi gün acile götürüldüğünü öğrenen sanığın, hastaneye gittiği ve bir gece önce acil serviste nöbetçi olan mağdur hakkında “dün akşamki doktorun anasını sinkaf edeyim, dünkü doktor varsa onun anasını sinkaf edeyim” dediği için hakkında dava açılması karşısında, olayın çıkış nedeniyle gelişmesi üzerinde durulup, hakaret suçundan TCK’nın 129. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- Kabule göre de;
a) Suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunmayan sanık hakkında uygulama maddesinde seçimlik ceza yaptırımı öngören hakaret suçunda gerekçe gösterilmeksizin doğrudan hapis cezasının tercih edilmesi,
b) Sanığın geçmişi ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu görülerek cezasından takdiri indirim yapılması karşısında, TCK"nın 51/1 ve CMK"nın 231/6. maddelerinin uygulanmasına mani geçmiş mahkumiyeti bulunmayan sanığın pişmanlığı, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “geçmiş sabıkası nazara alındığında yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı" biçimindeki, takdiri indirim uygulamasıyla çelişen ve yerinde olmayan gerekçeye dayanılarak anılan Kanun maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27.12.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.