Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/2779 Esas 2016/9340 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ikramiye ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak sona erdirildiğini beyan ederek alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda alınan ilk bilirkişi raporu sonrası davacı tarafça fazla mesai alacağı 760,72 TL olarak ıslah edilmiş, alınan ek raporlar sonrası mahkemece 387,51 TL fazla mesai alacağına hükmedilmiştir. Bu durumda 373,21 TL"lik fazla mesai alacağı reddedilmiş, olup davalı taraf yararına vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyize konu olan kararın hüküm fıkrasında yer alan 7 nolu bendin çıkartılmasına, yerine; "Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 373,21 TL red vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," fıkrasının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.