Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2543 Esas 2015/5141 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2543
Karar No: 2015/5141
Karar Tarihi: 07.07.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2543 Esas 2015/5141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkındaki hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. Hırsızlık suçundan kurulan hüküm reddedilmiş, mala zarar verme suçu hükümleri ise uygun görülmüştür. Ancak, kısa süreli hapis cezasının TCK'nın 51. maddesi gereğince ertelenmesi karşısında 53/1. maddesinde öngörülen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerine hükmedilemeyeceği gözetilmemiştir ve bu nedenle karar bozulmuştur. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan uygulama yapılırken, zararın karşılanmaması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesi uygulanamamış ve bu da kararın bozulmasına neden olmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 51, 53/1, 116/2, 116/3 ve 116/4 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 231/5-14. maddeleri belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi         2015/2543 E.  ,  2015/5141 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
    Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının TCK"nın 51. maddesi gereğice ertelenmesine hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 4. fıkrası gereğince 53/1. maddesinde öngörülen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ”ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
    Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Müştekilere ait işyerine girerek hırsızlık yapan sanığın, işyerine izinsiz girmesinin, 5237 sayılı TCK"nın 116/2. maddesinde tanımlanan işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden “müstakil bir zarar” yaratmadığı, hırsızlık suçundan ayrıca cezalandırılmalarına karar verildiği dikkate alındığında; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan uygulama yapılırken, “müştekilerin zararının karşılanmaması nedeniyle” biçiminde somut olay ile örtüşmeyen gerekçe ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde yer alan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesinde, sanık yönünden yasanın öngördüğü objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeden, cezanın bireyselleştirilmesine yönelik kabul edilen ölçütlerle çelişir şekilde 5271 sayılı CMK"nın 231/5-14.madde ve fıkralarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    2-Kabul ve uygulamaya göre de;
    İddianamede ve Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki mütalaasında, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 116/3.maddesi gösterilmek suretiyle cezalandırılmasını talep ettiği halde,sanığa ek savunma hakkı verilmeden TCK"nın 116/4.maddesi ile uygulama yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.