Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/21391 Esas 2017/9141 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21391
Karar No: 2017/9141
Karar Tarihi: 12.04.2017

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/21391 Esas 2017/9141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine hükmedilmiştir. Sanık, katılan şirkete ait aracı satarak 72.100 TL para kazanmış, ancak bu parayı katılana iade etmemiş ve suç işlemiştir. Mahkemece tayin edilen hapis cezası alt sınırdan belirlenerek orantılılık ilkesine aykırı davranılmış ve bu nedenle bozma yapılmamıştır. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 155/2 maddesi (Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Suçun takibi ve soruşturulması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52. maddesi (Cezanın türü)
- Türk Ceza Kanunu'nun 51/1 maddesi (Cezanın tayini)
- Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (Cezaların bireyselleştirilmesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi (Cezanın belirlenmesinde dikkate alınacak nedenler)

15. Ceza Dairesi 2014/21391 E. , 2017/9141 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nun155/2, 62, 52, 51/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılan şirkete ait aracın satılması konusunda vekaletname aldığı, 26.10.2011 tarihinde şikayete konu aracı 72.100 TL"ye sattığı ancak bu parayı katılana iade etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, katılana 72.100 TL zarar vermesi karşısında; Mahkemece dayanılan, suçun işleniş biçimi ve failin kastının ağırlığı gerekçelerine göre, temel hürriyeti bağlayıcı cezanın tayininde 5237 sayılı TCK"nın 3. ve 61. maddesinde sayılan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler ve suça konu değer esas alınarak takdirin kullanılmasıyla alt ve üst sınırlar arasında makul bir belirleme yapılması gerekirken, hak ve nesafet kuralları ile orantılılık ilkesine aykırı olarak hapis cezasının alt sınırdan tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;sanığın, suçun sübuta ermediği, hukuki ilişki olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.