Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3913 Esas 2017/9121 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3913
Karar No: 2017/9121
Karar Tarihi: 12.04.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3913 Esas 2017/9121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların katılanlara kendilerini müsteşar olarak tanıtarak dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilmiştir. Ancak, 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdir ve değerlendirme yetki ve görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek Asliye Ceza Mahkemesi görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir. Bu nedenle, sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hükümler bozulmuştur. Mahkumiyet kararı TCK’nun 157/1, 43, 52/2-4 ve 58. maddeleri gereğince verilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2015/3913 E. , 2017/9121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1- Sanıkların katılanlar...ve ..."a yönelik eylemleri nedeniyle, TCK.nun 157/1, 43,52/2-4 , 58.maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanıkların katılan ..."a yönelik eylemleri nedeniyle;TCK.nun 157/1, 52/2-4 , 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların katılanlara kendilerini müsteşar olarak tanıtmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edilmesi karşısında;eylemlerinin hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delilllerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle,5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 12.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.