Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/5978 Esas 2021/10238 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı bankaya ait işyerinde çalıştığını, fazla çalışma yapmasına rağmen bu çalışmaların karşılığı olan ücretlerin işverence ödenmediğini, iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek ödenmeyen işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davacının fazla çalışma yapmadığını, iş sözleşmesinin davacı tarafça haksız feshedildiğini, iş sözleşmesinde fazla çalışma ücretinin asıl ücrete dahil olduğuna dair hüküm bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyularak yeniden yapılan yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı şirketin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 326. maddesine göre kural olarak, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır.
Somut uyuşmazlıkta davacı 30.000,00 TL fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini istemiş olup, mahkemece bozma hesaplanan fazla çalışma ücretinden %30 indirim yapıldıktan sonra 15.353,44 TL fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır. Bu halde indirim sebebiyle reddedilen kısım dışlandıktan sonra, reddedilen miktar üzerinden davalı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmektedir. Mahkemece vekalet ücreti dışındaki yargılama giderleri kabul ve ret oranında paylaştırılmasına rağmen, davalı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözden kaçırılmıştır. Bu husus bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün Hukuk Muhakemeleri Kanu’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasına “Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/1 maddesi uyarınca belirlenen 4.080,00 TL (maktu) vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine” rakam ve sözcüklerini içeren yeni bir bent eklenmesine, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 15.06.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.