Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7908 Esas 2022/3216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 24.12.2018 tarih ve 2017/158 E. - 2018/551 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 15.10.2020 tarih ve 2019/449 E. - 2020/877 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından müvekkiline karşı 2014/8454 sayılı tasarımın haksız kullanıldığı iddiasıyla tazminat davası açıldığını, oysa söz konusu tasarımların mobilya sektöründe bir çok firma tarafından eskiden beri kullanıldığını, yeni ve ayırt edici olmadıklarını, davalı şirketin 2014/8454 tescil numaralı tasarım belgesinin 2 ve 3 nolu tasarımlarının aynı mahiyette olduğunu, sadece boylarının değişkenlik gösterdiğini, ayrıca davalının 2012/7293 tescil numaralı tasarımlarının da davalı şirketin başvuru tarihinden çok öncesinden beri mobilya sektöründe birçok firma tarafından kullanıldığını ileri sürerek, 2014/8454/2 ve 3 nolu tasarımlar ile 2012/7293/2,3 ve 4 nolu tasarımların hükümsüzlüğü ile tasarım tescil belgelerinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili tasarımlarının yeni ve ayırt edici olduklarını, müvekkilince davacıya karşı tazminat davası açılması üzerine kötü niyetli olarak bu davanın açıldığını, hak düşürücü ve zamanaşımı sürelerinin geçtiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalıya ait 2014 08454/2-3 sayılı tasarımlar ile 2012/07293/2,3,4 sayılı tasarımların yeni ve ayırt edici olmadıkları, bu nedenle hükümsüzlük koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 2012/07293/2,3 ve 4 nolu tasarımlar ile 2014/08454/2 ve 3 nolu tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmiş, kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
İstinaf mahkemesince, ilk derece mahkemesinin davanın kabulüne ilişkin kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 20/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.