Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17673 Esas 2016/7804 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17673
Karar No: 2016/7804
Karar Tarihi: 14.04.2016

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17673 Esas 2016/7804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde sanığın tehdit ve hakaret suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Temyize konu olan hakaret suçu için temyiz isteğinin reddi nedenleri olmadığından işin esasına geçilmiş; sanığın hakaret suçuna yönelik tüm kanıtların eksiksiz olarak sunulduğu ve sanığın suçu işlediğinin kanıtlandığı belirtilmiştir.
Ancak, sanığın önceki mahkumiyetinin adli para cezasından ibaret olduğu ve bu nedenle tekerrüre esas alınamayacağı, ayrıca TCK'nın 62. maddesinin yanlış hesaplanması nedeniyle fazla cezaya hükmedildiği belirtilerek hükümde düzeltme yapılması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri olarak; 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi sanığın temyiz isteğinin reddi, TCK’nın 53., 58. ve 62. maddeleri ise sanığın cezası ve tekerrür hükümleriyle ilgili olarak kararda yer almıştır.

18. Ceza Dairesi 2015/17673 E. , 2016/7804 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ..."nın tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ..."nın hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması, karşısında, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2- TCK"nın 62. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası nedeniyle fazla cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nın. temyiz itirazı bu nedenle yerinde ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, “tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması ve uygulamaya göre sonuç cezanın 11 ay 20 gün hapis olarak belirlenmesi" biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,14/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.