Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/3743 Esas 2015/23519 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü,
1) Müştekinin sanıktan şikayetçi olması ve davaya katılmak istediğini belirtmesi ve kararı süresinde temyiz etmesi karşısında müşteki..."nın 5271 sayılı CMK"nin 237/2 ve 260/1. maddelerince katılan olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 5560 sayılı kanunun 23.maddesi ile değişik 5271 sayılı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olup itirazı üzerine ilgili merci tarafından karar verilmesi gerektiği gözetilerek, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ,.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde;
Sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinden; ,, Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/124 E.2008/5 K.ile kasten yaralama suçundan adli para cezasına mahkum olduğu ve kararın 17/03/2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; tebliğnamenin 5271 sayılı CMK"nin 231.maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırkakılması konusunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği yönündeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine ancak;
1) Olayda her iki sanığın da yaralandığının anlaşılması karşısında ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden
kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halden sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun gözetilmemesi;
2) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1), orta (2-3) ağır (4-5-6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla 1/2" ye kadar artırımının öngörülmüş olması karşısında, mağdurun adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin (1) derece olduğu belirtilmesine rağmen, nedenleri gösterilmeden TCK"nin 3. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesine aykırı olarak kemik kırığının derecesine uygun olmadan arttırılması suretiyle fazla ceza tayini,
3) Sanığın üzerine atılı suç için 5237 sayılı TCK"nin 53.maddesi uygulamasında a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğun hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık haklarından yoksunluğun ise koşullu salıverilmeye kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün diğer yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.