Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/40 Esas 2020/1063 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/40
Karar No: 2020/1063
Karar Tarihi: 11.03.2020

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/40 Esas 2020/1063 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın bir kişiyi öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul ederek, TCK'nin 81/1, 35/2, 62, 53/1-2-3, 58/6, 63, 54. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası verdiği belirtiliyor. Kararda, delillerin incelendiği, savunmaların değerlendirildiği ve verilen hükmün bozma gerektirmediği ifade ediliyor. Temyiz itirazlarının reddedildiği ve kararın oy birliğiyle onandığı belirtiliyor. Kanun maddelerine gelince:
- TCK'nin 81/1 maddesi, kasten adam öldürme suçunu düzenler.
- TCK'nin 35/2 maddesi, cezanın takdirinde indirime gidilmesine ilişkin hükümdür.
- TCK'nin 62. maddesi, teşebbüs suçlarını düzenler.
- TCK'nin 53/1-2-3 maddeleri, ceza artırım sebeplerini belirler.
- TCK'nin 58/6 maddesi, suçun işlenmesinde kullanılan veya suçtan elde edilen mal ve değerleri kapsar.
- TCK'nin 63. maddesi, cezanın ertelenmesine ilişkin hükümdür.
- TCK'nin 54. maddesi, cezanın infazı konusunda hükümler içerir.

1. Ceza Dairesi 2020/40 E. , 2020/1063 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 35/2, 62, 53/1-2-3, 58/6, 63, 54. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, katılan ..."i öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan ... Konya İl Müdürlüğü vekilinin; takdiri indirim hükmünün uygulanmaması gerektiğine, lehlerine vekalet ücretine hükmedilmediğine ve sair hususlara, katılan ... vekilinin; tasarlayarak öldürme suçundan hüküm kurulması, teşebbüs nedeniyle üst sınırdan ceza verilmesi, takdiri indirim hükmünün uygulanmaması gerektiğine ve sair hususlara, sanık müdafiinin öldürme suçunun manevi unsurunun oluşmadığına, eylemin yaralama suçunu oluşturduğuna ve sair hususlara yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 11.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.