Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2870 Esas 2015/5064 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2870
Karar No: 2015/5064
Karar Tarihi: 06.07.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2870 Esas 2015/5064 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık inşaatta kullanılmak üzere bırakılmış demirlerin çalınması suçundan mahkum olmuştur. Yargıtay, kararın niteliği ile ilgili bir sorun olmadığını ve suçun usul ve yasaya uygun bir şekilde nitelendirildiğini kabul etmiştir. Ancak, sanığın cezasının infazı süresince altında bulunan çocukları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kaldırılması gerektiği konusunda karar verilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi (hırsızlık), 141/1. maddesi (hırsızlığa teşebbüs) ve 53/1. maddesi \"a,b,c,d,e\" bentleri (haklarının yoksun bırakılması) ve 53/1. maddesi 2. fıkrası (cezanın infazı tamamlanıncaya kadar); 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK'nun 322. maddesi (hüküm düzeltme yetkisi).

17. Ceza Dairesi 2015/2870 E. , 2015/5064 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
İnşaatta kullanılmak üzere inşaat önünde bırakılan demirlerinin çalınması şeklindeki eylemin TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde aynı kanunun 141/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya ayk,rılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ..."un temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.