Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/4440 Esas 2011/4468 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... mirasçıları ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 15/09/2000 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/03/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılardan ... ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; a)Dava, trafik kazası nedeniyle yaralanmadan dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemlerine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılardan ... ile ... tarafından temyiz olunmuştur.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 74. maddesi gereğince yargıç, tarafların iddia ve savunmaları ile bağlı olup ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Davacı, dava ve ıslah dilekçelerinde kabul edilecek tazminatlara dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesini istemiştir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, kabul edilen tazminatlara olay tarihinden itibaren faiz yürütülmüş olması;
b)Davacı, dava dilekçesinde kabul edilecek tazminatların davalılardan kusurları oranında ortaklaşa ve dayanışmalı olarak (müştereken ve müteselsilen) alınmasını istemiştir. Yerel mahkemece kabul edilen maddi tazminat yönünden isteme uygun karar verildiği halde, kabul edilen manevi tazminat yönünden davalıların kusurları oranında sorumlu olacakları tutarların miktar olarak ayrıca belirtilmemiş olması;
Usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının maddi ve manevi tazminat tutarlarına ilişkin 1 ve 2 nolu bentlerinde yer alan “...kaza tarihi olan 08/02/2000 tarihinden...” biçimindeki sözcük ve sayı dizileri ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile “...dava tarihi olan 15.09.2000 gününden...” sözcük ve sayı dizilerinin yazılmasına; (2/b) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 2 nolu bendinde yer alan "...2.500,00TL manevi tazminatın..." biçimindeki sayı ve sözcük dizisinden sonra gelmek üzere “...davalılardan ... ve ... 1.875,00 TL"den, diğer davalılar Yusuf ve ... 625,00 TL"den kendi aralarında sorumlu olmak üzere...” sözcük dizisinin eklenmesine; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/04/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.