Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2293 Esas 2021/919 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2293
Karar No: 2021/919
Karar Tarihi: 01.02.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2293 Esas 2021/919 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/2293 E.  ,  2021/919 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Dava Tarihi : 17/02/2014
    Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.000,00 TL maddi, 10.000.00TL manevi tazminatın dava tarihi olan 17/02/2014 tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/260 Esas – 2013/425 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan 11/07/2008 – 23/10/2008 tarihleri arasında 3 ay 12 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 20/11/2013 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
    Davacının 1.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, maddi tazminatın yüksek olduğuna, karşı vekalet istemine, usul ve yasaya aykırı karar veridliğine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
    2- Gerekçeli karar başlığında davanın türü gereği "dava" ve "dava tarihi" ibareleri yerine "suç" ve "suç tarihi" ibarelerine yer verilmesi, dava tarihinin "17.02.2014" olması gerekirken "20.04.2008" olarak yazılması, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine "yakalama veya tutuklama sonrası kyo veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat" olarak yazılması,
    3- Hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına dava tarihinden yasal faize hükmedilmesine rağmen faiz başlangıç tarihinin gösterilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.