MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ..."ın ..."ı öldürmeye teşebbüs suçundan TCK"nin 81/1, 35/1-2, 29/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."ı nitelikli kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karar 5271 sayılı CMK"nin 286/2. maddesine göre temyiz edilemeyeceğinden, sanık müdafiinin bu karara yönelik temyiz isteminin,
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi kararının sanıklar ... müdafilerinin hazır bulundukları oturumda yüzlerine karşı tefhim edildiği, sanık ... müdafiinin yasal süresi içinde verdiği süre tutum temyiz dilekçesi CMK"nin 294. maddesine aykırı olarak gerekçe içermediği gibi kendisine 26.02.2019 tarihinde gerekçeli karar tebliğ edilmesine rağmen aynı Kanunun 295. maddesinde belirtilen süreye uymayarak yasal süresinden sonra 11.03.2019 tarihinde gerekçeli temyiz dilekçesi sunduğu, CMK"nin 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hallerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilemediğinden, sanık ... müdafilerinin temyiz isteminin,
CMK"nin 298. maddesi uyarınca heyetimizden sayın ... ve sayın ..."in karşı oyu ve oy çokluğuyla ayrı ayrı reddine karar verilmiş,
Sanık ... müdafiine de 26.02.2019 tarihinde gerekçeli karar tebliğ edilmesine rağmen aynı Kanunun 295. maddesinde belirtilen süreye uymayarak yasal süresinden sonra 11.03.2019 tarihinde gerekçeli temyiz dilekçesi sunduğu anlaşılmakla, süresinden sonra sunduğu gerekçeli temyiz dilekçesinin reddi ile 15.02.2019 tarihli süre tutum temyiz dilekçesinde bildirdiği temyiz itirazları ile sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
1- Sanık ... hakkında mağdur ..."i öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 13/02/2019 tarihli, 2018/1739 esas, 2017/376 sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi ESASTAN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında mağdur ..."i öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile sanığın nitelikli kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin ve Cumhuriyet savcısının temyizleri bakımından yapılan incelemede ise,
Sanık müdafiinin sanığın beraati gerektiğine yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ..."ın hareketli ve kalabalık kavga ortamında birden çok defa tabanca ile ateş ettiği, bu atışlardan birisinin mağdur ..."e isabet etmesi ile sanığın anılan mağduru öldürmeye teşebbüs ettiği, birisinin de mağdur ..."in batın bölgesine isabet ederek hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, kolluk görevlilerinin kavgaya müdahale etmesi neticesinde sanığın elinde olmayan nedenlerle eylemine devam edemediği anlaşılan olayda;
Sanığın suçta kullandığı silahın öldürmeye elverişli olması, mağdurun hedef alınan vücut bölgesinin hayati bölge olması, eylemin engel hal tamamlanamaması, sanığın diğer mağdur ..."e yönelik eylemi ile ortaya çıkan öldürmeye yönelik kastının bölünmesini gerektirecek bir sebep de bulunmaması karşısında, sanığın mağdur ..."e yönelik eyleminin de öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, bu nedenle ilk derece Mahkemesi hükmünün isabetli olduğu gözetilmeden, yerel Mahkeme hükmü kaldırılmak suretiyle ve suç niteliğinde yanılgıya düşülerek, “nitelikli kasten yaralama” suçundan yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi CMK"nin 302/2,3. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.03.2020 gününde Üye Hakimler Orhan Edim ve ..."in karşı oyları ve oy çokluğu ile karar verildi.


(M) (M)


KARŞI OY;

Sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerini içerir dilekçesini süresinden sonra verdiğinden bahisle temyiz isteminin reddine dair sayın çoğunluğun kararına katılmamaktayım.
Anayasanın 36. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddesine göre herkes temel haklardan olan adil yargılanma hakkına sahiptir. Adil yargılanma, adalete erişim hakkı ve temyiz hakkını da içermektedir.
Anayasanın 40. maddesinin 2. fıkrasına göre, Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır.
CMK 232. maddesinin 6. fıkrasına göre, mahkemeler hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma yeri ve süresini tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça göstermek zorundadır. CMK 294, 295 ve 298 maddelerinin hükümleri karşısında, kanun koyucunun taraflara temyiz sebeplerini bildirme süresini, bilinçli olarak ihmal ettiğinin kabulü mümkün değildir.
Ceza Muhakemeleri Kanununun hükümleri genel olarak nazara alındığında, yargılamanın başından sonuna kadar tarafların hak ve yükümlülüklerinin bildirilmesinin düzenlendiği anlaşılmaktadır.
Belirtilen nedenlerle, 15 günlük temyiz süresinde ya da temyiz için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde verilecek ek dilekçede, temyiz sebeplerinin bildirilmesinin gerekli olduğunun ilgili tarafa bildirilmesi zorunlu olduğundan temyiz sebeplerinin 7 günlük süreden sonra verildiğinden bahisle, sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin reddine dair sayın çoğunluğun görüşüne katılmamaktayım.

...
Muhalif Üye
KARŞI OY;

Sanık ... müdafiisinin yasal süresi içinde verdiği süre tutum dilekçesinin yasal anlamda kararı temyiz mahiyetinde olduğunu düşündüğümden sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin gerekçesiz olduğundan reddine dair Dairemizin çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
Şöyle ki;
5271 sayılı CMK"de olağan kanun yolları başlığı altında yer alan 294/1.md: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır, 295.md: Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir. Cumhuriyet savcısı temyiz dilekçesinde, temyiz isteğinin sanığın yararına veya aleyhine olduğunu açıkça belirtir, 298. md: Yargıtay...... yada temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediğini saptarsa temyiz istemini reddeder, 301 md: Yargıtay yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında inceleme yapar şeklinde düzenlemeler yapılmakla Bölge Adliye Mahkemelerinden geçerek Yargıtay incelemesine tabi olan dosyalarda temyizin ancak temyiz dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılabileceğini düzenlemiştir.
Yine 5271 sayılı CMK"de olağanüstü kanun yolları başlığı altında 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının itiraz yetkisini düzenlemiştir.
CMK"nin 308. md: Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, re"sen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kuruluna itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz.
İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir.
Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir.
5271 sayılı CMK"nin 232. maddesinin başlığında Hükmün gerekçesi ve hüküm fıkrasının içereceği hususlar düzenlenmiş olup CMK"nin 232/6. fıkrasında; Hüküm fıkrasında, 223"üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir. şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulumuzun kendisine itirazen gelen bir dosyada sadece itiraz sebepleriyle sınırlı kalmayıp dosyada bulunan Yasaya aykırılıkların tamamını re"sen inceleyip bu hususlarda kararlar verdiği bilinmektedir.
Görüldüğü üzere aynı yasada olağan kanun yollarından temyiz yolunda temyiz davasını açan sanık veya katılan tarafın veya müdafilerinin dilekçesinde sebep bildirme zorunluluğu getirilmiş (CMK"nin 294/1) sebepten yoksun sadece kendi aleyhine verilen karara karşı temyiz hakkının kullandığını yasal süreleri içerisinde yargı merciine bildiren ve kararı davaya temyiz ediyorum diyen tarafın talebinin ise temyiz sebebi içermemesi nedeniyle reddolunacağını yasa koyucu hüküm altına almıştır. (CMK 298. md.)
Yasa koyucu CMK"nin 232/6. maddesinde kararı veren mahkemenin hükmünde bu karara karşı yasa yollarının neler olduğunu süresini ve merciini tereddüte mahal vermeyecek şekilde kararında belirtmesi gerektiğini belirtmiş ancak bu düzenlemeden daha sonra yürürlüğe giren mevzuatla mahkeme kararlarının temyizinin sebep içermesi gerektiği sebepsiz temyizin geçerli olmayacağı öngörülemediğinden olacak ki mahkemenin kararında temyiz sebebinin de dilekçede bulunması gerektiğini mahkemenin kararında bildirilmesi yasada düzenlenmemiştir. Uygulamada da böyle bir bildirim yapılmamaktadır.
CMK"deki temyiz sebebi ile bağlılık ilkesi uygulanacak ise temyiz sebebi bildirilmeden yapılan temyizlerin geçersiz sayılacağını ve hak kayıplarının yaşanabileceğini açıkça gören yargı mercilerinin bunun CMK"nin 232/6. md gereği davanın taraflarına kısa kararın son kısmında açıkça bildirilmesinin yasanın zorunlu bir sonucu olduğunu düşünmekle beraber yürürlükte olan mevzuat gözönüne alındığında herhangi bir hukuk eğitimi almayan ve ceza davasına taraf olan kişinin veya ilgili tarafın avukatının istinaf mahkemelerinden aleyhine çıktığını düşündüğü kararı sebep bildirmeksizin süresinde temyiz etse dahi bu temyizin yargıtay dairesince reddolunacağı ancak Yargıtay Cumhuriyet Savcısının ilgili Yargıtay Dairesinin kararına karşı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna itiraz etme hakkını kullanırken hiçbir sebep bildirmek zorunda olmadığı bununda vatandaşın aleyhine olarak 1982 Anayasasının 10, 11, 36, 90 md. ile Avrupa insan hakları sözleşmesinin 6 ve 10. maddelerinde karşılıklarını bulan kanun önünde eşitlik ve silahların eşitliği ilkelerine aykırılık teşkil ettiğini, yasal düzenlemelerin millet adna TBMM tarafından yapıldığını ancak bunların ilahi metinler olmayıp uygulayıcılar tarafından eksik, yanlış veya hakkaniyete aykırı olanlar var ise bunların belirlenip düzeltilmesinin de yasalarda düzenlendiği, usuli bir düzenlemeyi bilemediği için yasal süresi içerisinde temyiz dilekçesini sebep bildirmeden veren davanın tarafı veya taraf avukatının temyiz talebinin usul hükmü gereği sebep bildirilmediği düşüncesi ile reddolunmasının hukuki ve vicdani olmadığını sadece kanuni olduğunu ancak hakimin görevinin kanunu değil hukuku uygulamak olduğunu düşündüğümden Ceza Muhakemesinin odak noktası sayılan maddi gerçeğin ortaya çıkmasını engelleyecek mahiyetteki bu usul hükümlerinin davaya konu olaya uygulanması yerine öncelikle bu hükümlerin 1982 Anayasasına aykırılığı düşüncesi ile Anayasa mahkemesine iptal talebi ile gidilmesi bu kabul edilmeyecek ise Yargıtay dairemiz tarafından CMK de sanık lehine kıyasın yasak olmadığı dikkate alınarak CMK"nin 294/1. madde hükmündeki sebeple bağlılık kuralının CMK"nin 308. maddesindeki sebep bildirmenin zorunlu olmadığı şeklinde yorumlanması gerektiği ve sebep bildirilmese ve hatta taraf müdafii tarafından verilse dahi temyizen incelenme iradesinin belirlenebildiği dosyaların usule aykırılık nedeniyle reddedilip toplumun adalete,devlete,hukuka olan inancının sarsılmasını önlemek ve ihkakı hak yolunun açılmasının önüne de geçmek gerektiği düşüncesi ve gerekçesi ile çoğunluğun kanaatine usul yönünden muhalifim.Saygılarımla.


...
Muhalif Üye