Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/16588 Esas 2020/8398 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/16588
Karar No: 2020/8398
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/16588 Esas 2020/8398 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/16588 E.  ,  2020/8398 K.

    "İçtihat Metni"

    BÖLGE ADLİYEMAHKEMESİ: ... 6. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacılar vekilince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, murisinin 2015 yılına kadar çalışmasına rağmen kıdem tazminatı ödemesi yapılmadığını beyan ederek davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının özeti:
    Davalı vekili, alacağın zamanaşımı nedeniyle reddinin gerektiğini beyan etmiştir.
    İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
    İlk Derece Mahkemesince, davacı murisinin 01.08.1998-03.04.2005 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, dava tarihi olan 16.10.2015 tarihi itibariyle davanın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davacı vekilince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
    Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
    Bölge Adliye Mahkemesince, davacının her ne kadar 31.12.2015 tarihinde çıkışı verilse de, en son 2015 yılı 4. ayında 3 gün çalışmasının görüldüğü, hizmet döküm cetvelinde kayden görülen çıkış tarihinin iş sözleşmesinin fesih tarihi sayılamayacağı, fesih tarihinin 04.03.2005 tarihi olduğu, buna göre davanın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
    Temyiz :
    Kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1- Taraflar arasında kıdem tazminatı talebinin zamanaşımına uğrayıp uğramadığı, işçinin kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
    Davacının murisi, alt işveren işçisi olarak davalı Bakanlık’ta en son 01.01.2005-31.12.2005 tarihleri arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi kapsamında çalışmıştır. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının incelenmesinde ; davacı murisinin, 2005 yılı 4. ayında 3 günlük çalışmasının kuruma bildirildiği, eksik gün kodunun 1 olarak belirtildiği ve davacının 31.12.2005 tarihinde ise çıkışının verildiği görülmüştür. Her ne kadar davacının fiilen 04.03.2005 tarihine kadar çalıştığı, dava tarihinin 16.10.2015 tarihi olduğu ve buna göre kıdem tazminatı talebinin zamanaşımına uğradığı kabul edilmiş ise de, eksik gün bildiriminin nedenine yönelik herhangi bir araştırma yapılmadığı görülmüştür. Mahkemece, davacı murisinin eksik gün bildirim nedeni araştırılarak ve gerekirse tanıklar yeniden dinlenerek iş sözleşmesinin hangi tarihte ve ne şekilde sona erdiği tespit edildikten sonra bir değerlendirme yapılması gerekirken zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmesi ve davacının istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi hatalı olmuştur.
    SONUÇ:Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesinin kararının yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.