Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/11837 Esas 2016/9717 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat
Hüküm : Davanın reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 23.03.2010 tarih ve 2009/256 esas, 2010/57 sayılı kararında, 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21.04.1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, ancak anılan kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği, dava süresi açısından en lehe kabul ile Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulünün ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar hakkında beraat hükmünün kesinleşmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği anlaşılmakla, incelemeye konu olan tazminat davasına dayanak teşkil eden Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.05.2014 tarihli ve 2004/195 esas, 2004/234 karar sayılı dosyasındaki davacı hakkındaki beraat hükmünün 07.05.2004 tarihinde davacının yüzüne karşı verilip 14.05.2004 tarihinde kesinleşip, davanın ise 9 yıl 9 ay 17 gün sonra 01.03.2014 tarihinde açılması ve davacının 24.02.2015 tarihli kararın verildiği son duruşmada “mahkemede kendisine beraat ettiğinin söylendiğini ve bunun üzerine duruşmadan çıkıp gittiğini, kesinleşen kararın kendisine tebliğ edilmediğini, ancak dosyanın beraat kararı verilerek kapandığını bildiğini, tazminat hakkının olduğunu bilmediğinden bugüne kadar dava açmadığını” belirtmesi ve kesinleşen beraat kararının davacıya tebliğ edildiğine dair bir bilgi ve belgenin bulunmaması ve kararın kesinleşmesinden haberdar olmasından itibaren 3 aylık sürenin dolup dolmadığının tam olarak tespit edilememesi karşısında, davacının davayı 10 yıllık ve 3 aylık süre içinde açtığı anlaşıldığından, davanın kabulü yerine, yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.