Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7429 Esas 2015/5025 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7429
Karar No: 2015/5025
Karar Tarihi: 02.07.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/7429 Esas 2015/5025 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suça doğrudan katıldığı için 5237 sayılı TCK'nın 37/1. maddesi uygulanması gerektiği belirtiliyor ancak yanlışlıkla 39/1. maddesi uygulanarak mahkumiyet kararı verilmiş. Bu nedenle hüküm bozuluyor ve sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılması gerektiği vurgulanıyor. Kararda, hukuka uygun şekilde hareket edildiği ancak belirtilen maddelerin doğru bir şekilde uygulanması gerektiği hatırlatılıyor. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37/1, 39/1, 53/1 ve 53/3 maddeleri olarak belirtiliyor.

17. Ceza Dairesi 2015/7429 E. , 2015/5025 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Önceden verdikleri karar doğrultusunda sanığın suça doğrudan katıldığının anlaşılması karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi ile uygulama yapılması gerekirken, aynı yasanın 39/1. maddesinin uygulanması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykıPrılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""53/1.maddesinin uygulanmasına"" ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.