Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8552 Esas 2020/9267 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8552
Karar No: 2020/9267
Karar Tarihi: 13.10.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/8552 Esas 2020/9267 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edildiği belirtilmektedir. Ancak, sanıkların istinaf başvurusunun esastan reddedildiği ve temyiz istemlerinin reddedildiği ifade edilmiştir. Hükümlerin incelenmesinde, sanıkların hırsızlık suçundan kurulan hükümlerinin bozulduğu belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerine göre sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği, ancak bunun göz ardı edildiği ve savunma haklarının kısıtlandığı ifade edilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a, 288, 294 ve 301. maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu karar, 13.10.2020 tarihinde oybirliği ile verilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/8552 E. , 2020/9267 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanıkların temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ...’in temyiz isteminin dosyanın bozularak beraat kararı verilmesine ve gerekirse mal zararı karşılmaya yönelik olduğu, sanık ...’nin temyiz talebinde ise herhangi bir sebep bildirmediği belirlenerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanıklar ... ve ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e,h maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeksizin hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK"nın 304/2. maddesi uyarına yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 13.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.