MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, ikramiye, ilave tediye, yıpranma prim alacağı ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 04.03.2014 gün ve 2012/ 318 Esas, 2014/ 7042 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bilirkişi hesap raporunun bozma içeriğine uygun olduğu gerekçesiyle bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Toplu iş sözleşmenin 17. maddesinde 01.03.2005 tarihinden önce işe giren işçilere Ek 1/A, sonra işe girenlere Ek 1/B skalasının uygulanacağı açıkça belirtilmiştir. Davacının çalıştığı işyeri davalı işverene devredildiğinden davacının 01.03.2005 tarihinden önce işe girdiği ve Ek 1/A skalasından yararlanacağı tartışmasızdır. Ancak davacının daimi kadroya atanmadan önce geçici işçi olarak hem İl Milli Eğitim Müdürlüğü hem de davalı işveren bünyesinde çalıştığı sabittir. Toplu iş sözleşmesinin 98. ve 99. maddeleri nazara alındığında davacının geçici işçi olarak çalıştığı dönemler dikkate alınarak toplam kıdemine göre kademe ve derece ilerlemesi yaptırılamaz. Bu durumunda davacının yevmiyesi Ek 1/A skalasının kendisine uyan kısmının en alt derecesine göre tespit edilerek varsa fark ücret, ikramiye, ilave tediye ve yıpranma tazminatı alacakları hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır. Davacının geçici işçi olarak çalıştığı toplam süre dikkate alınarak derece ve kademesi tespit edilerek buna uygun Ek 1/A skalasına göre talep edilen işçilik alacaklarının hüküm altına alınması hatalıdır ” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “…bozmadan önceki bilirkişi raporunda: "davacının geçmiş kıdemi dikkate alınmaksızın Toplu İş Sözleşmesi uygulamasında davacının pozisyonuna göre (marangoz ustası), işe yeni girmiş gibi en alt derecenin 1. Kademesinden (7. Derecenin 1. Kademesinden) ücret seviyesi belirlenerek hesaplama yapıldığı görülmüş olup, bu halde yeniden hesaplama yaptırılmasına gerek olmadığı ” gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 11/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.