Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8848 Esas 2016/6419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 58 maddelerinin uygulanarak sanığın 2 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın kendisinin haksız yere cezaevinde yatması nedeniyle Adalet Bakanlığından tazminat kazandığını ve bu hususta sahte olarak oluşturulmuş çeşitli belgeleri de katılana göstererek iki ay içerisinde katılandan toplam 2.000 TL aldığı anlaşıldığından, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında iki ay içerisindeki farklı zaman dilimlerinde katılana karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında TCK 58. maddesi hükümleri uyarınca tekerrür hükümleri uygulanırken tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün kararda gösterilmemesi ile TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından sırasıyla TCK"nın 58. ve 53. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine sırasıyla “Sanığın Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/774 E. 2010/57 K. Sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresi ile “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezamn infazı tamamlmıncaya kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/05/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.