MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, ücret farkı, ilave tediye farkı, ikramiye farkı ile teşvik primi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, ücret, ilave tediye, ikramiye fark alacakları ile teşvik primi alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ücret farkı, ikramiye farkı ve ilave tediye farkı isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki temel uyuşmazlık 7. dönem toplu iş sözleşmesine dayalı ikinci yıl ikinci altı aylık ücretin tespiti noktasında ortaya çıkmaktadır. 01.01.1990-31.12.1991 yürürlük süreli 7. dönem toplu iş sözleşmesinin ücret zammını düzenleyen 40/ll-c maddesinde, toplu iş sözleşmesinin ikinci yılında gerçekleşecek Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsünün (1987-100 bazlı) Kentsel Yerler Tüketici Eşya Fiyatları Türkiye Geneli endeks artış oranı (Aralık 1991 endeks sayısı/Aralık 1990 endeks sayısı) % 45’i aştığı takdirde aşan kısım 01.01.1992 tarihi itibariyle yeni dönem toplu iş sözleşmesinde dikkate alınacaktır, şeklinde düzenleme yer almaktadır. Görüldüğü üzere sözü edilen hükümde 01.01.1992 tarihi için bir zam öngörülmemiş ve enflasyon farkının takip eden dönem toplu iş sözleşmesi ile karşılanacağı kararlaştırılmıştır.
01.01.1992-31.12.1992 yürürlük süreli 8. dönem toplu iş sözleşmesinin yine ücret zammına ilişkin 40/l maddesinde ise, toplu iş sözleşmesinin yürürlük tarihinden önce işyerinde çalışan sendika üyesi işçilerin 31.12.1991 tarihindeki günlük ücretlerine 01.01.1992 tarihinden geçerli olmak üzere % 50 oranında zam yapıldığı düzenlenmiştir. Görüldüğü üzere 8. dönem toplu iş sözleşmesi ile 7. dönem toplu iş sözleşmesinin 40/ll-c maddesinde ifade edilen enflasyon farkı dikkate alınarak ücretlere zam yapılmıştır. Bu durumda 7. dönem toplu iş sözleşmesine göre ücret zammı olarak % 26,1 artış oranının uygulanması hatalıdır. Bozma sonrası alınan bilirkişi raporunda % 26,1 oranındaki zammın söz konunu olmadığı belirtilerek hesaplamaya gidilmiş ve davaya konu fark isteklere hak kazanılmadığı belirlenmiştir. Daha sonra alınan farklı bilirkişi raporunda ise salt % 26,1 oranında zamma dayalı olarak hesaplamaya gidilmiştir. Yapılan açıklamalara göre işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmelerinde 01.01.1992 tarihinde ayrı bir % 26,1 oranında ücret artışı öngörülmediğinden, davaya konu isteklerin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.