Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 371 sayılı parselde davalı gelininin oturmasına müsaade ettiğini, ancak artık muvafakatını sona erdirdiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalı, davacının oğlu olan eşinin kendisini 16 yaşında kaçırıp dava konusu eve getirdiğini, o zamandan beri bu yerde evlilik ilişkisi nedeniyle oturduğunu, evlilik birliğinin halen devam ettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, işgalde davalının haklı ve geçerli bir nedeni bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
                                                                                                            -KARAR-

Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu .. parsel sayılı taşınmazın davacı adına kayıtlı bulunduğu, davalının taşınmazda davacının muvafakati ile oturduğu, ancak dava açılmakla muvafakatin sona erdiği anlaşıldığına göre, davanın kabul edilmesinde bir isabetsizlik yoktur.
Ne var ki; 5.500.-YTL. dava değeri üzerinden harç yatırılmış olduğu halde, keşfen belirlenen ve harcı tamamlanmayan değer esas alınmak suretiyle davacı yararına fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  17.01.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.