Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2020/1325 Esas 2020/2417 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1325
Karar No: 2020/2417
Karar Tarihi: 02.07.2020

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2020/1325 Esas 2020/2417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin açılan davada, farklı bölge adliye mahkemelerinin karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle dosyanın bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra son karar verildiğine dikkat çekiyor. Bu nedenle, yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi ve Türk Medeni Kanunu'nun 411. maddesi uyarınca, vesayet işlerinde yetkinin küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğu belirtiliyor. Yerleşim yeri ise bir kişinin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir. Dosya incelendikten sonra, Osmaniye 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verildi. Kanunlar: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un 36/3. maddesi.

20. Hukuk Dairesi 2020/1325 E. , 2020/2417 K.

"İçtihat Metni"

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada......hkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
....... hükümlünün MERNİS adresinin “.....duğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
.....e hükümlünün MERNİS adresinin ceza infaz kurumuna ait olduğu, hükümlünün cezaevine girmeden önceki adresinin ....... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
O.. K.. Müdürlüğü tarafından alınan hükümlü beyanına göre, hükümlünün cezaevine girmeden önce “...... adresinde ikamet ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın Osmaniye 2. Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Osmaniye 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.