Esas No: 2021/574
Karar No: 2022/3389
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/574 Esas 2022/3389 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin verdiği bir karar, Hukuk Dairesi tarafından onaylandı. Kararın davacı tarafından karar düzeltme isteği reddedildi. Davacı, Şerefoğlu İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin hissedarı olduğunu ve şirketin diğer hissedarı olan davalının %51 hissesinin yarısını muvazaalı olarak boşandığı eşi olan bir kadına verdiğini ileri sürerek, tescil kararının iptalini ve terkinini talep etti. Mahkeme, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre davanın reddine karar verdi. Davacı karar düzeltme talebinde bulundu, ancak talebi reddedildi. Karar düzeltme harcı olarak 93,50 TL ve 709,50 TL para cezası Hazine'ye gelir kaydedilmesine karar verildi.
Kanun maddeleri detaylı bilgi verilmediği için eklenmemiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 02.06.2016 gün ve 2015/799 - 2016/305 sayılı kararı onayan Daire'nin 08.01.2018 gün ve 2016/12947 - 2018/16 sayılı kararı aleyhinde davacı ... tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline geri çevrilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra iade edildiği anlaşılmakla dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili; müvekkillerinin Şerefoğlu İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.'nin hissedarları olduğunu, şirketin diğer hissedarı olan ...’nun %51 hissesinin yarısını Ankara 2. Aile Mahkemesi'nin 13.10.2005 tarih ve 2005/1147 Esas, 2005/1367 Karar sayılı ilamı ile muvazaalı olarak boşandığı eşi ...’na verdiğini, mahkemece bu hususun tespitine karar verildiğini, ... tarafından Ankara 2. Aile Mahkemesi'nin ilamının tavzihinin istendiğini, mahkemece tavzih talebi kabul edilerek 20.10.2015 tarihli tavzih kararıyla ...’nun %51 hissesinin yarısının ...’na ait olduğunun tespitine ve tesciline karar verildiğini, ilamın zamanaşımına uğramış olmasına rağmen davalının tescil talebini kabul ederek ...’nun şirkete %25,5 hisse sahibi olarak tescil ettiğini ve bu durumu 27.10.2015 tarihinde müvekkillerine bildirdiğini, oysa ...’nun şirket ana sözleşmesini dolanmak amacıyla eşiyle muvazaalı boşandığını ve şirkette oy çoğunluğunu sağladığını, bu durumun tescil edilmesinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek davalının söz konusu tescil kararının iptalini ve terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine dair verilen karar davacılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı ... bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı ...'nun HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı ...'nun karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 93,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı ...'ndan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 25/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
