Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7063 Esas 2020/520 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7063
Karar No: 2020/520

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7063 Esas 2020/520 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde bir karşılıklı boşanma davası görülmüştür. Davacı-davalı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise birleşen davanın reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar ve davacı-davalı kadın yararına hükmedilen nafaklar yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın çok olduğuna hükmetmiş ve daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak karar verilmiştir. Mahkeme kararı, yukarıda açıklanan sebeplerle bozulmuştur.
Detaylı açıklamalar:
- Türk Medeni Kanunu madde 174/1: Maddi tazminat
- Türk Medeni Kanunu madde 174/2: Manevi tazminat
- Türk Medeni Kanunu madde 4: Hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu madde 50 ve 51: Tazminat talepleri ve takdiri

2. Hukuk Dairesi 2019/7063 E. , 2020/520 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise birleşen davanın reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar ve davacı-davalı kadın yararına hükmedilen nafaklar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının Sakine"ye yükletilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Metin"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 29.01.2020 (Çrş.)