MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasanın 9/3. maddeleriyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nun 23.02.1938 günlü 1937/23–1938/9 sayılı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25.05.1999 günlü 133/142 sayılı kararları ışığında, somut olayla ilgili sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 102/3 ve 104/2. maddeleriyle, 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/2, 151/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanıklar yararına olması ve suçun işlendiği 02.10.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4.maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımı süresinin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 02.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.