2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/844 Esas 2018/4666 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/844
Karar No: 2018/4666
Karar Tarihi: 17.04.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/844 Esas 2018/4666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İcra Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın temyiz edilen hükmü incelenmiş ve sanığın suçlu olduğuna karar verilmiştir. Ancak, suçun işlendiği tarihte etkin pişmanlık hükümlerine yer veren bir kanun maddesi bulunurken, sonradan yapılan değişiklikle bu hüküm kaldırılmıştır. Bu nedenle, suç ile ilgili olarak uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmeyen bir diğer kanun maddesi uygulanması gerektiğine karar verilmiştir. Ayrıca, sanığın ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi hatalı bulunmuştur ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak; 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 354. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, ve TCK'nın 52/4. maddesi belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2018/844 E. , 2018/4666 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 331/1. maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.