Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11500 Esas 2019/139 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında görevli memurlara hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve nitelikli kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde, sanığın aşamalardaki savunmalarında, kamu görevlisi olan mağdur polislerin kendisini darp ettiklerini ileri sürmesi, tanıklar ... ve ..."ın bu savunmayı kısmen doğrulamaları ve sanığın yaralanmasına ilişkin 18.04.2008 tarihli genel adli muayene raporları karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanma imkanının tartışılmaması,
2) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmünde, sanığın birden fazla kamu görevlisine karşı direnme suçunu işlemesi karşısında sanığın TCK"nin 265/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezasında 5237 sayılı TCK"nin 43/2. maddesi yollaması ile 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 08.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.