MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre,
1) İİK’nın 331. maddesine aykırılık suçuna yönelik yapılan incelemede;
Mahkeme tarafından 02/12/2015 tarih ve 2015/25 Esas 2015/1053 Karar sayılı hükümle sanık hakkında verilen beraat kararının temyiz edilmesi sonucu Dairemizin 10/09/2019 tarih ve 2019/3492 Esas, 2019/12347 karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği halde, incelemeye konu dava dosyası üzerinden yargılama yapıldığı ve 08/07/2020 tarihinde yeniden sanık hakkında bu suçtan beraat kararı verildiği anlaşılmış ise de, Dairemizin 10/09/2019 tarih ve 2019/3492 Esas, 2019/12347 karar sayılı ilamıyla bu suça yönelik onama ilamından sonra yapılan tüm işlemlerin yok hükmünde olduğu kabul edilmiştir.
2) İİK’nın 333/a maddesine aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı “ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara sokmak kastı ile borcu ödememesi” suçunun takibi şikayete bağlı olup, bu suçta suç tarihi icra takibinin kesinleştiği tarih olup, borçlu şirkete ödeme emrinin 05/12/2013 tarihinde tebliğ edildiği ve takibin itiraz edilmeksizin 13/12/2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, şikayetçi vekilinin İİK"nın 347. maddesinde düzenlenen süreler geçtikten sonra 09/01/2015 tarihinde şikayette bulunması nedeniyle sanık hakkında şikayet hakkının düşürülmesi yerine yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, tebliğnameye aykırı olarak İİK’nın 347. maddesi uyarınca şikayet hakkının DÜŞÜRÜLMESİNE, 22/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.