Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8375 Esas 2022/6977 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

... 1 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ...'ın, kaldığı koğuş mevcudunun fazla olduğundan bahisle, mevcut koşulların iyileştirilerek bu durumun sonlandırılması talebinin reddine dair anılan Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 08/12/2020 tarihli ve 2020/11628 sayılı kararına yönelik şikayetin kabulüne ve anılan kararın iptaline ilişkin Karşıyaka İnfaz Hakimliğinin 25/12/2020 tarihli ve 2020/4320 Esas, 2020/4397 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/01/2021 tarihli ve 2021/113 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, adı geçen hükümlünün cezasını infaz ettiği sırada kaldığı koğuşunda, fazladan hükümlü barındırılmaması talebinde bulunduğu, söz konusu talebin belirtilen Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 08/12/2020 tarihli kararı ile reddine karar verilmesini müteakip, anılan karara yönelik şikayetin kabulüne karar verildiği anlaşılmakta ise de,
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un;
6. maddesinde, "b) Ceza infaz kurumlarında hükümlülerin düzenli bir yaşam sürdürmeleri sağlanır. Hürriyeti bağlayıcı cezanın zorunlu kıldığı hürriyetten yoksunluk, insan onuruna saygının korunmasını sağlayan maddî ve manevî koşullar altında çektirilir. Hükümlülerin, Anayasada yer alan diğer hakları, infazın temel amaçları saklı kalmak üzere, bu Kanunda öngörülen kurallar uyarınca kısıtlanabilir...f) Ceza infaz kurumlarında hükümlülerin yaşam hakları ile beden ve ruh bütünlüklerini korumak üzere her türlü koruyucu tedbirin alınması zorunludur" şeklinde,
27/1. maddesinde, "Hükümlü, sağlığının korunması ve salgın hastalıkların önlenmesi için gerekli ve alınmış tedbirlere uymak, kişi sağlığı için tehlike doğuran durumları gecikmeksizin kurum yönetimine bildirmek, kendi ve içinde yaşadığı ortamın temizliğine uygun davranışlar göstermek zorundadır." şeklinde düzenlemenin yer aldığı,
Söz konusu düzenlemelere nazaran, hükümlülerin cezasının infazının düzenli bir yaşam sürdürmelerini sağlayacak şekilde yapılmasının esas olduğu, ancak asıl olan yaşam hakkının korunması bakımından gerekli tedbirlerin alınmasının da yasal zorunluluk olduğu, nitekim dünya çapında ve Ülkemiz sathında görülen, sıkı tedbirler ile yayılmasının önüne geçilmek istenilen ve halen de devam eden Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle anılan Kanun'un 27/1. maddesi gereğince, anılan Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 16/12/2020 tarihli kararında da belirtildiği üzere, hükümlünün barındırıldığı ceza infaz kurumunda mevcut koğuşların 15'inin çoklu, 7'sinin ise karantina için tekli koğuş olarak kullanıldığı, pek tabidir ki, bahsedilen uygulama sonucunda çoklu tabir edilen koğuşlarının mevcudunun üzerine çıkılmasının kaçınılmaz olduğu, ancak söz konusu uygulama ile amaçlananın, ceza infaz kurumuna giriş çıkışlar sonrasında dışarıdan gelecek bulaş riskinin önüne geçmek olduğu, bahsedilen şekilde yapılan işlem neticesinde, ceza infaz kurumunda barındırılan hükümlülerin ve adı geçen hükümlünün her şeyin önünde olan yaşam hakkının korunduğu, yine mevcut hal ve şartlar gözetildiğinde şikayet konusu talebin yerine getirilmesi mümkün olmadığı gibi, adı geçen Ceza ve İnfaz Kurumu uygulamasının yasal düzenlemelere uygun bulunduğu cihetle, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01/07/2022 gün ve 94660652-105-35-5385-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/01/2021 tarihli ve 2021/113 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.