17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2742 Karar No: 2015/4951 Karar Tarihi: 01.07.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2742 Esas 2015/4951 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme 17. Ceza Dairesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu hükümünün temyiz edilmesi üzerine incelenmiştir. Mahkeme, temyiz nedenlerinin yerinde olmadığına karar vermiştir. Ancak, mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmemiştir. Ayrıca, sanıkların ödediği 10,00 TL yargılama gideri, kanunen yeterli olmadığından mahkumların yükümlülüğünde bulunmayacağı göz önünde bulundurulmadığı için karar bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c, 53/3. maddeleri, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324. maddesi (dördüncü fıkrası), 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2015/2742 E. , 2015/4951 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 2-Sanıklar ... ve ...’ün sarfına sebebiyet verdiği 10,00 TL yargılama giderinin, 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm ile yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" ve ""Sanıkların sarfına sebebiyet verdiği 10,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.