Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/20103 Esas 2011/4853 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/20103
Karar No: 2011/4853
Karar Tarihi: 10.03.2011

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/20103 Esas 2011/4853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karlıova Asliye Ceza Mahkemesi, 22/07/2008 tarihli bir hırsızlık davasında sanığa hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verdi. Ancak temyiz itirazları üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesi, kararda bir takım hataların olduğunu belirtti. İlk olarak, sanık hakkında açıklanan kararın yasal gerekçeleri içermediği için hatalı olduğunu belirtti. Ayrıca, sanık hakkında daha önce verilen bir mahkeme kararında hükmolunan para cezasının taksitlendirilmesi hususunun göz ardı edildiğini belirtti. Bu nedenle, Yargıtay kararı bozdu ve taksitlendirme düzenlemesi yapılması gerektiğini belirtti. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi ve 647 sayılı Kanunun 5. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2010/20103 E. , 2011/4853 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2008/240914
MAHKEMESİ : Karlıova Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/07/2008
NUMARASI : 2008/142
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-)Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’ nın 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği gözetilmeden; “bölgede kaçak elektrik kullanımının yaygın olması nedeniyle cezanın caydırıcılığının infazla sağlanabileceği hususu ve sanığın yeniden elektrik hırsızlığı suçunu işlemeyeceği yönünde mahkemede kanaat oluşmadığı” biçimindeki, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının a, b ve c bentlerinde belirtilen gerekçeleri içermediği için yasal olmayan gerekçeyle sanık hakkında aynı kanunun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-)Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12.03.2008 tarihli bozma kararından önce verilen ve sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilen 19.07.2005 tarihli hükümde, sanık hakkında hükmolunan para cezasının 647 Sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca 10 eşit taksitle tahsiline karar verildiği ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bu hususun 1412 Sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, hükmolunan para cezasının taksitlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.03.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.