Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/2893 Esas 2011/4314 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/04/2008 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/11/2009 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 19/04/2011 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı adına gelen olmadı, karşı taraftan davacı vekili Avukat ... geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazına gelince; dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalı ile ahşap ve ikiz bir çift yalının sahipleri olduklarını, davalının ikiz yalının kendine ait bölümünü yıkması nedeniyle sahibi olduğu bölümün kullanamaz ve kiralanamaz hale geldiğini, daha önce açtığı davada kira kaybına ilişkin zararın bir bölümünün kabul edilip temyiz aşamasından da geçerek kesinleştiğini, eldeki bu dava ile geriye kalan ve yalının kiralanmasına kadar geçen sürede uğranılan kira kaybı zararının ödetilmesini istemiştir.
Davalı ise, zamanaşımı def’inde bulunmuş, davacının yalısını kiraya verememesinin nedeninin araştırılmasını, yalıda yapılması gereken değişikliklerin yapılmamasının bunda etkili olduğunu, davacının kiracı bulmak için gerekli çabayı göstermediğini, yalının yola bağlantısı olmayıp geçit hakkı için dava açtıklarını, bu sürede yıkılan yalının molozlarını taşıyamadıklarını ileri sürerek, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkeme, davalı tarafın ikiz yalının kendisine ait kısmını yıkması nedeniyle davacıya ait yalıda çok kısıtlı koşullarda oturulabileceği, daha önce açılan dava ile davacının kira kaybı zararının varlığının doğrulandığı gerekçesiyle istemin bir bölümü kabul edilmiştir.
Dosyadaki belgelerden; tarafların ikiz bir yalının sahibi oldukları, davalının kendisine ait yalıyı yıkmasının diğer bölümü etkilediği, yol bağlantısı konusunda gerekli çalışma yapılmadan yıkımı gerçekleştirilerek molozların ve yıkım malzemesinin uzaklaştırılamaması nedeniyle davacının yalısında oturma olanağı kalmadığından davacının zarar gördüğü; aynı zarar nedeniyle daha önce görülüp sonuçlandırılan 2005/9 Esas ve 2006/397 Karar sayılı dava dosyasında da zarar bulunduğu sonucuna varılarak istek gibi 14 aylık kira bedelinin ödetilmesine karar verildiği; ancak, somut olayın özelliği ile hak ve adalet gereği zarar tutarından ½ oranda indirim yapıldığı ve bu kararın taraflar yönünden kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Yerel mahkemece, elde ki davada istenen zararın önceki davada istenmeyen zarara ilişkin olduğu gözetilerek, belirlenen zarardan hak ve adalete uygun bir indirim yapılmamış olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/04/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.