11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8258 Karar No: 2020/4343 Karar Tarihi: 11.09.2020
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8258 Esas 2020/4343 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, yapılan bir sorgulama sonucunda düzenlenen faturaların sahte olduğunu ve şirketlerin gerçek bir ticari faaliyet göstermediğini tespit etti. Sanık, ticari teamüle uygun ödemeleri tevsik edici belge sunmadığı için sahte fatura kullanmaktan suçlu bulundu. Mahkeme, delilleri değerlendirerek suçun sübutu kabul edildiğine karar verdi. Ayrıca aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanmanın zincirleme suç teşkil ettiği ancak sanık hakkında TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanmadığı belirtildi. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu ifade edildi. Kanun maddeleri olarak ise 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi belirtildi.
11. Ceza Dairesi 2017/8258 E. , 2020/4343 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, faturaları düzenleyen mükellef şirket yetkilileri ... ve ... hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kamu davası açıldığı, Dairemizin 2017/6564 ve 2017/16193 esasına kayıtlı dosyaların içeriğinden düzenleyen şirketlerin gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığının anlaşılması ve sanık tarafından ticari teamüle uygun ödemeleri tevsik edici herhangi bir belge ibraz edilmediğinin belirlenmesi karşısında; 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip “2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçunun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanmak eylemi zincirleme suç oluşturduğu halde sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; yüklenen suçun sübutu kabul edilmiş, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin olunmuş, cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunma inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.