Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 757 parsel sayılı taşınmazına davalı şirket tarafından yedi yıldan beri şantiye kurulmak suretiyle müdahale edilerek; taşınmazın, üzerinde artık tarımsal faaliyette bulunulamayacak şekilde tahrip edildiğini, kalan bölümde ise şantiyenin tozu nedeniyle ekimi yapılan ürünlerin zarar gördüğünü ileri sürerek, el atmanın önlenmesi,ecrimisil ve tazminat isteminde bulunmuş,yargılama sırasında ecrimisil isteminden feragat etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, müdahale olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı, mülkiyetinde bulunan 757 parsel nolu taşınmazın bir bölümünün davalı tarafından şantiye olarak kullanıldığını, yedi yıldan beri süren bu kullanım nedeniyle taşınmazın bu bölümünün nitelik kaybettiğini, tarımsal faaliyet imkanının kalmadığını, geri kalan kısma ekilen ürünlerin de şantiyenin neden olduğu tozlar nedeniyle zarar gördüğünü belirterek kullanılmaz hale gelen bölüm için 2500 YTL. tazminat, aynı bölüm için 5 yıllık ecrimisil tutarı 5000 YTL. tozdan zarar gören kısımdaki ürün kaybı içinde 7500 YTL. toplam 15000 YTL. ile elatmanın önlenmesine son verilmesini istemiştir.
Davanın devamı sırasında 3.6.2008 günlü celsede ecrimisil isteminden feragat edilmiştir.
Davalının niza konusu taşınmazın bir bölümünün haklı ve geçerli bir neden olmaksızın elattığı mahkemece belirlenmek suretiyle bu yerle ilgili olarak davanın kabulüne karar verilmiş bulunmasında bir isabetsizlik yoktur.O halde davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.
Davalının diğer temyiz nedenlerine gelince; davacı feragat ettiği ecrimisil dışında taşınmazdaki kıymet kaybı nedeniyle 2500 YTL. tozdan meydana gelen zarar için de 7500 YTL. talep etmiştir.
Mahkemece, hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda taşınmazın tümünün değeri 14.862.69 YTL. olarak belirlenmiş ise de, tarımsal faaliyet imkanı kalmayan bölümün eski hale getirilmesi için gerekli parasal değer belirlenmediği gibi geri kalan kısımdaki ürünlerin de ne şekilde zarar gördüğü ve zarar varsa miktarı da saptanmamıştır. Ayrıca elatma talep edildiği halde elatılan yerle ilgili olarak taşınmazın harca esas değeri dava dilekçesinde gösterilmediği gibi yargılama giderlerinin hesabında sadece tazminat miktarının esas alınması da doğru değildir.
Hal böyle olunca,yukarıda belirtilen hususlarda bilirkişiden ek rapor alınması gerektiğinde yeniden keşif yapılarak eksikliğin giderilmesi taşınmaz değeri belirlenerek harcın buna göre tamamlanması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile açıklanan nedenlere hasren kararın H.U.M.K."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.11.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.