Esas No: 2022/2606
Karar No: 2022/3347
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2606 Esas 2022/3347 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, FSEK'in 68. maddesi uyarınca telif tazminatı ve manevi tazminat istenmiştir. Mahkeme, kısmen kabul ederek telif tazminatı ve manevi tazminat ödemesine hükmetmiştir. Dava, istinaf edilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, istinaf istemlerinin esastan reddine dair karar vermiştir. Davalının temyiz istemi mahkeme tarafından reddedilmiştir çünkü miktar yönünden temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, davadaki kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesine gönderilecektir. Kararda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun \"Temyiz Edilemeyen Kararlar\" başlığını taşıyan 362/1-a maddesi ve 346/2. Maddesi hakkında açıklamalar bulunmaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.11.2019 tarih ve 2019/376 E- 2019/530 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.12.2021 tarih ve 2020/353 E- 2021/1546 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, FSEK'in 68. maddesi uyarınca 39.375,00 TL telif tazminatı ile 100.000,00 TL manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 39.375,00 TL telif tazminatı ile 10.000,00 TL manevi tazminata hükmetmiştir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 02/12/2021 tarihi itibariyle 78.630,00 TL’dir. Davalı tarafından aleyhine hükmedilen toplam 49.375,00 TL yönünden temyize gelmekle anılan miktarın yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin davaya ilişkin karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
