MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezası (4 kez)


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."ün ... Caddesinde ... Market isimli bir ticari işletmesinin bulunduğu, olay tarihinde marketi devren satmak amacıyla ilan verdiği, bu ilanı gören sanığın markete eşi ve kızı olduğunu söylediği şahıslarla kendisine aile görüntüsü vererek gelerek marketi devir almak istediğini, ancak ..."ta ineklerinin olduğunu, bunları sattıktan sonra ücretini ödeyeceğini ifade ederek 20.03.2010 vade tarihli, 19.000 TL bedelli bir bonoyu katılana vererek marketi devraldığı, bu kapsamda marketin ticari faaliyetleri kapsamında katılan ..."ın çalıştığı... Ltd. Şti"den 1600 TL bedelli süt ürünü, katılan ..."den düşük fiyata un getireceğini söyleyerek 1500 TL borç aldığı, ayrıca 1000 TL bedelli ekmek aldığı, diğer katılan ..."ndan ise 3.600 TL tutarında 1.5 ton poşet aldığı, bu alış verişler sonrasında sanığın markette bulunan malların çoğunluğunu bir arabaya yükleyerek dükkanı tahliye ettiği ve cama cenaze nedeniyle kapalıyız ilanını asarak bilinmeyen bir yere gittiği, katılanların ücretini ödemediği ve katılanların sanığa ulaşamadığı, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda, katılan anlatımları, fatura ve bono suretleri, tanık beyanı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılan ..."a karşı aynı suçu birden fazla kez işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53 maddesi ile ilgili hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı çerçevesinde uygulamasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarında adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN" ve "2.000 TL." ibarelerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.