Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6732 Esas 2020/1299 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6732
Karar No: 2020/1299
Karar Tarihi: 18.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6732 Esas 2020/1299 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığın mahkûmiyetine karar verdi. Mahkemede, mağdurenin annesi ve babasının şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri nedeniyle, mağdure vekilinin hükmü temyize hakkı bulunmadığına karar verildi ve temyiz istemi reddedildi. Sanık müdafisinin temyiz istemi de, iddia ve savunma ile delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği ve cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği gerekçesiyle reddedildi ve hüküm onandı.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi

14. Ceza Dairesi 2018/6732 E. , 2020/1299 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Nüfus kaydına göre mahkemece beyanının alındığı tarihte on beş yaşını tamamlamayan mağdurenin kanuni temsilcisi olan annesi ... ile babası ..."in duruşma ifadelerinde sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.