Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/13579 Esas 2016/9850 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13579
Karar No: 2016/9850
Karar Tarihi: 08.06.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/13579 Esas 2016/9850 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz istemleri değerlendirildiğinde, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtilmiş ve bu sebeple konuyla ilgili yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. İşyeri dokunulmazlığını bozma suçuna ilişkin temyiz istemleri de haklı görülmemiştir. Ancak, hırsızlık suçuna ilişkin olarak, soruşturma aşamasında tamamen giderilen zararın indirim oranına yeterince yansıtılmadığı ve zorunlu müdafi için ödenen avukatlık ücretinin suça sürüklenen çocuğa yükletilmesi için yasal bir dayanak olmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. ve 2. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/2. maddesi gösterilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/13579 E. , 2016/9850 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince ;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Zararının soruşturma aşamasında tamamen giderildiğinin anlaşılması ve kabul edilmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 168/1. maddesiyle yapılan indirim oranının aynı maddenin 2. fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2 oranından fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca görevlendirilen zorunlu müdafii için ödenen avukatlık ücretinin, suça sürüklenen çocuğa, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı şekilde yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı BOZULMASINA, 08/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.