MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.03.2015 tarihli tebliğnamesinde hakaret suçundan kurulan hükme yönelik görüş bildirilmiş ise de, sanığın bu hükme yönelik bir temyiz isteminin bulunmaması karşısında, temyiz incelemesi görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme hasredilerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Yerel Mahkemenin 25.03.2010 tarih, 2.../.. E-K sayılı ilam ile, görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK"nın 265/1-4. maddeleri uyarınca sanığın 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair verilen kararının, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27.03.2013 tarihli bozma ilamına uyularak yapılan yeni yargılamada, 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesindeki “hükmün sadece sanık veya sanık lehine olarak Cumhuriyet Savcısı veya 291. maddede gösterilen kişiler tarafından temyiz edilmesi halinde, yeniden verilen hükmün önceki hükümle tayin edilmiş olan cezadan daha ağır olamayacağı” yönündeki düzenlemeye aykırı olarak, sanığın 11 ay 8 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek fazla cezaya hükmolunması,
TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve TCK’nın 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından ise, mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
TCK"nın 265/1 ve 4. maddeleri uyarınca tayin edilen 9 ay hapis cezasında, aynı Kanunun 43/2. maddesi uyarınca 1/4 oranında arttırım yapıldığında netice cezanın "11 ay 7 gün" yerine, "11 ay 8 gün" biçiminde hesaplanmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktaları tebliğnameye kısmen uygun olarak, TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın, "TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve TCK’nın 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından ise, mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı ile 1412 sayılı CMUK."nın 326/son maddesi de dikkate alınarak netice hapis cezasının 11 ay 7 gün" biçiminde değiştirilmek suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.04.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.