Esas No: 2022/10750
Karar No: 2022/10901
Karar Tarihi: 31.10.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/10750 Esas 2022/10901 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2022/10750 E. , 2022/10901 K."İçtihat Metni"
Mahkeme : BESNİ Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- 19/02/2011 tarihli “Olay Yakalama Rızaen Teslim ve Oto Arama Tutanağı” içeriğine göre, 19/02/2011 günü saat 00.30 sıralarında park halinde bulunan araç içinde şoför kısmında oturan ... ve sağ ön koltukta oturan sanık ...’in şüphe üzerine kimlik ve araç kontrolünü yapan görevli trafik ekibinin haber merkezinden gelen GBT kayıt sonuçlarında çeşitli suçlardan kayıtlarının olduğunu öğrenmesi üzerine, aracın ve şahısların yanına aynı gün saat 00.40 sıralarında giden diğer ekiplerin şahıslarla konuştuğu esnada, aracın dışında sağ ön kapı altında beyaz kağıttan CD kabı içinde bir miktar esrar ve bu maddenin içinde içilmiş sigara izmaritinin ve yine aracın sol dış kısmında sol arka kapı altında gazete kağıdına sarılı bir miktar esrar maddesini gördüklerinin, sanık ...’in sağ tarafta olan esrar maddesini ve araç yanında olan esrar maddelerini görevlilere rızaen teslim ettiğinin belirtildiği anlaşılmakla, tutanak içeriği ile uygun olmayan “şüpheli hareketleri üzerine kolluk güçlerinde araç içerisinde yapılan arama neticesinde adli emanetin 2011/57 sırasında kayıtlı bulunan esrar maddesinin bulunduğu, ayrıca bir miktar esrarın da sanık ... tarafından kolluk güçlerine teslim edilmiş olduğu” gerekçesi ile sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2- Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi sanık lehine hükümler içermekte olup, öncelikle; 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesinin olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı bu suç tarihinden önce açılmış başka dava olup olmadığının, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediğinin ve önceki dava sonucunun araştırılması, gerektiğinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğünden suç tarihinde sanığın infazda olan başka bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının bulunup bulunmadığı sorulup belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemişse, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” ve tedavi ve/veya denetimli serbestlik kararı veren ilgili mahkemeye ihbarda bulunulmasına karar verilmesi,
b) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse veya daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ve önceki suçtan mahkûmiyet dışında bir hüküm verilmiş ise, bu suç nedeniyle doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış olan sanığın, yükümlülüklerini ihlal ettiğinin sabit görülmesi halinde hakkında, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, suç tarihi itibarıyla, 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi çerçevesinde bir karar verilmesi, gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3- Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 31/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.