Esas No: 2021/6962
Karar No: 2022/3321
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6962 Esas 2022/3321 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı şirkete para yatırarak yüksek faiz alacağı garantisi verildiği halde parayı geri alamadığı için tespit ve tahsil davası açmıştır. İlk derece mahkemesi, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Tarafların istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilen istinaf başvurusu, temyiz edilerek Yargıtay'a sunulmuştur. Yargıtay, yapılan yargılama ve tespitler doğrultusunda Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğuna karar vermiştir. Buna göre, davacının temyiz istemi reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar onanmıştır. HMK'nın 370/1 ve 372. maddeleri uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi ve temyiz ilam harcının davacıdan tahsil edilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi
- HMK'nın 353/b-1, 370/1, 372. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 30.01.2020 tarih ve 2019/480 E- 2020/102 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 16.04.2021 tarih ve 2020/882 E- 2021/697 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
