MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan karar verilmesine yer olmadığına dair karar ile imar kirliliğine neden olma ve mühür bozma suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri, katılan vekili ile sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
6545 sayılı Kanun"un 31. maddesiyle, 04/02/1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu kanun değişikliğine göre, “Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verildiği,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan imar kirliliğine neden olma suçunun cezası, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 184/1. maddesinde bir yıldan beş yıla kadar hapis; mühür bozma suçunun cezası ise aynı kanunun 203/1. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkeme kararındaki uygulama, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu"nun Değişik 14. maddesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 30/01/2019 tarih ve 2019/1 sayılı ve 07/07/2020 tarih ve 173 sayılı işbölümü kararları gereğince temyiz incelemesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye GÖNDERİLMESİNE, 09/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.